Kapitujt

Levitiku: 6. Priftëria dhe flitë

¹ Zoti foli me Moisiun dhe i tha:

² “Urdhëroj Aronit e bijve të tij: Ky është riti i flisë së shkrumbimit: do të digjet në zjarr të lterit gjithë natën deri në mëngjes: zjarri i lterit do të rrijë ndezur në të vazhdimisht. ³ Prifti le të veshë këmishën e lirit dhe të veshë të linjtat, pastaj le të mbledhë hirin e yndyrsuar në çka zjarri e shndërron flinë e shkrumbimit në lter e atë ta qesë afër lterit. ⁴ Pastaj le t’i zhveshë ato petka e të veshë të tjera për ta shpënë hirin në një vend të pastër jashtë zemërimiës. ⁵ Zjarri në lter le të rrijë vazhdimisht i ndezur, të mos ndalet assesi. Zjarrin do ta mbajë prifti duke i vënë dru për çdo ditë në mëngjes dhe në to ta rendit flinë e shkrumbimit, e përmbi të le të djegë dhjamin e flive të pajtimit. ⁶ Në lter duhet të rrijë vazhdimisht zjarri i ndezur; të mos lihet assesi të shuhet.

B. Flia kushtimore bimore

⁷ “Ky është riti për flinë kushtimore bimore:

le ta kushtojnë bijtë e Aronit në praninë e Zotit e pranë lterit: ⁸ prifti le të marrë prej saj një grusht më të mirit miell që është i njomur me vaj dhe të marrë tërë kemin që është i vënë mbi miell: le ta djegë atë në lter si fli përkujtuese, erë të mirë në nder të Zotit, ⁹ e tepricën, në trajtë të bukëve të pabrume, le ta hanë Aroni e bijtë e tij në vend të shenjtë; le ta hanë në tremën e Tendës së takimit. ¹⁰ Prandaj, të mos piqet me brumë, sepse ua dhashë atyre si pjesë prej ushqimeve që digjen në nderin tim e unë ua jap atyre ‑ pjesë shumë e shenjtë, pikërisht si fli për mëkat e flia e shpërblimit. ¹¹ Vetëm meshkujt që rrjedhin prej bijve të Aronit mund ta hanë. Kjo është një rregullore e përhershme brez pas brezit ndër ju, pjesa që u takon prej ushqimeve që digjen në nder të Zotit; kushdo që t’i prekë ato, do të jetë i shenjtëruar”.

¹² Zoti foli përsëri me Moisiun e i tha:

¹³ “Ky është kusht që do t’ia kushtojnë Zotit Aroni e bijtë e tij ditën e shugurimit të tyre: le të kushtojnë të dhjetën pjesë të efit më të mirit miell si fli të përhershme: gjysmën e saj në mëngjes e gjysmën tjetër në mbrëmje. ¹⁴ Le të përgatitet në fultere me vaj. Sille të nxehtë dhe të ndarë në pjesë të vogla e kushtoja Zotit për erë të këndshme si fli kushtimore bimore. ¹⁵ Ai ndër bijtë e tij që do ta trashëgojë si prift i shuguruar me lyerje le ta bëjë këtë. Ligj i përhershëm: e krejt le të digjet në nder të Zotit. ¹⁶ Çdo fli e kushtuar prej priftit, duhet të digjet krejtësisht; prej saj s’guxohet të hahet gjë”.

C. Flia e mëkatimit

¹⁷ Zoti i tha përsëri Moisiut:

¹⁸ “Thuaj Aronit e bijve të tij: Ky është riti i flisë së mëkatimit le të theret edhe kjo, në praninë e Zotit aty ku theret flia e shkrumbimit: është gjë shumë e shenjtë. ¹⁹ Prifti që e paraqet këtë fli, le ta hajë në vendin e shuguruar, në tremen e Tendës së takimit. ²⁰ Çkado që të prekë, mishrat e saj, do të jetë e shuguruar; nëse stërpiket petku me gjakun e saj, le të lahet në vendin e shuguruar. ²¹ Ena e dheut, në të cilën qe zier, le të thyhet, por në qoftë se është e bronztë, le të fërkohet mirë e le të lahet me ujë. ²² Çdo mashkull i gjakut të priftërinjve mund të hajë prej mishit të kësaj flie ‑ është gjë tejet e shenjtë; ²³ kurse asnjë fli e kushtuar për mëkat, prej të cilës gjaku çohet në Tendën e takimit për ritin e zgjidhjes në Shenjtërore, të mos hahet, por le të shkrumbohet në zjarr”.

Ç. Flia e shpërblimit

Kapitujt