Kapitujt

Levitiku: 11. Kafshët e pastra e të papastra:

¹ Zoti foli me Moisiun e me Aronin e tha:

² “Tregonu bijve të Izraelit:

Këto janë kafshët që mund t’i hani prej të gjitha kafshëve të tokës:

³ Hani çdo kafshë që ka thundrën plotësisht të ndarë dhe që ripërtypet. ⁴ Por, mos i hani këto prej atyre që ripërtypen ose e kanë thundrën e ndarë: gamilen ‑ se edhe pse ripërtypet, nuk e ka thundrën e ndarë: çmoje ndër të papastra. ⁵ Hiraci, i cili ripërtypet, por nuk e ka thundrën e ndarë: është i papastër. ⁶ Po ashtu edhe lepuri, njëmend edhe ky ripërtypet, por nuk e ka thundrën e ndarë. ⁷ Thiu, i cili edhe pse e ka thundrën plotësisht të ndarë, nuk ripërtypet. ⁸ Mishin e këtyre kafshëve mos e hani dhe mos e prekni ngordhësirën e tyre ‑ sepse këto janë për ju të papastra”.

B. Kafshët ujore

⁹ “Këto janë kafshët që lejnë në ujë e mund të hahen: secilën që ka fletë e luspat qoftë në det e në lumenj e përrenj: mund ta hani: ¹⁰ Kurse çdo gjë e gjallë që nuk ka fletë e luspa, qoftë ajo zvarranik ose çfarëdo lloji kafshe tjetër që lëviz në ujë, le të jetë për ju e urryeshme ¹¹ dhe le të mbetet e përbuzshme: mos e hani mishin e tyre as mos i prekni ngordhësirat e tyre. ¹² Të gjitha kafshët që nuk kanë fletë e luspa, mbani për të papastra për ju”.

C. Shpendët

¹³ “Këta janë shpendët që nuk guxoni t’i hani e duhet t’i mbani për të papastër: shqiponja, shqiponja kufomëngrënëse, shqiponja e detit, ¹⁴ skifteri dhe çdo lloj sokoli, ¹⁵ çdo lloj korbi, ¹⁶ struci, kukuvajke, gjelaroje, gjeraçine e të gjitha llojeve; ¹⁷ huti, zhytrra, ibisi, ¹⁸ mjellma, pelikani, shqiponja qafë shogët, ¹⁹ lejleku, çdo lloj çapke, pupci dhe lakuriqi”.

Ç. Kafshë të tjera me krahë

²⁰ “Të gjitha kandrrat me krahë, që ecin në katër këmbë, mbani për të papastra. ²¹ Prej të gjitha këtyre kandrrave që ecin në katër këmbë, por kanë këmbët e sprasme më të gjata e me pulpa, me anë të të cilave kërcejnë përmbi tokë, ²² mund t’i hani. Të tilla janë: të gjitha llojet e karkalecave, gjinkallave dhe bulkthi; ²³ kurse të gjitha llojet e kandrrave të tjera me krahë, e që ecin me katër këmbë, mbani për të papastra. ²⁴ Kushdo i prek ngordhësirat e tyre, do të bëhet i papastër e do të jetë i papastër deri në mbrëmje. ²⁵ E kujtdo t’i duhet t’i mbartë ngordhësirat e cilëvedo prej tyre, le t’i lajë petkat e le të jetë i papastër deri në të perënduar të diellit.

²⁶ Mbajeni për të papastër çdo kafshë që e ka thundrën të pandarë e nuk ripërtypet, e kush ta prekë, do të bëhet i papastër. ²⁷ Çdo kafshë që ecën mbi putra të këmbëve, prej të gjitha kafshëve katërkëmbshe, mbajeni për të papastër; kush t’i prekë ngordhësirat e tyre, do të bëhet i papastër deri në mbrëmje. ²⁸ Po edhe ai që t’i mbarë ngordhësirat e tyre, le t’i lajë petkat e le të jetë i papastër deri në mbrëmje; sepse për ju të gjitha këto janë të papastra”.

Kafshë të vogla tokësore

²⁹ “Prej kafshëve që hiqen zvarrë përmbi tokë, këto le të jenë të papastra për ju: bukla, miu e hardhuca e të gjitha llojeve të tyre, ³⁰ hardhuca e murit, breshka, picrraga, urithi e kamaleoni: ³¹ të gjitha këto janë të papastra”.

Rregullore të tjera lidhur me prekje të papastra

“Kush t’i prekë ngordhësirat e tyre do të jetë i papastër deri në mbrëmje; ³² e mbi çdo gjë të bjerë cilado prej ngordhësirave të tyre, le të jetë e papastër: çdo vegël e drunjtë, çdo petk, lëkurë, thes: çfarëdo gjëje të jetë: le të kalohen nëpër ujë e do të pastrohen deri në mbrëmje e veç atëherë do të bëhen të pastra. ³³ Po ra ndonjë gjë prej tyre brenda në ndonjë enë dheu, thejeni: është e papastër. ³⁴ Çdo ushqim që hani nëse i bie ndonjë pikë ujë prej aso ene, do të jetë i papastër dhe çdo lëng që pihet nga ena e tillë, do të jetë i papastër. ³⁵ Po edhe në çkado që të bjerë prej ngordhësirave të këtyre, ajo gjë le të mbahet i papastër: qoftë ajo furrë ose vatër, le të rrënohet: janë të ndyta dhe le të mbeten për ju të papastra. ³⁶ Kurse burimet dhe saranxhat si dhe grumbullimet e ujërave, le të jenë të pastra. Por kush ta prekë ngordhësirën e kafshës, le të jetë i papastër. ³⁷ Nëse bie gjë prej ngordhësirës së tyre mbi farërat e drithërave, nuk do të mbahen të papastra. ³⁸ Por nëse ndokush e lag farën me ujë e atëherë bie ndonjë gjë prej ngordhësirës së këtyre, le të jetë për ju e papastër.

³⁹ Nëse ngordh ndonjë kafshë që guxoni ta hani, ai që do ta prekë ngordhësirën e saj, do të jetë i papastër deri në mbrëmje; ⁴⁰ kush të hajë ndonjë gjë prej saj, ose e mbart ngordhësirën e saj, le t’i lajë petkat e veta dhe le të jetë i papastër deri në mbrëmje”.

Vështrime doktrinale

⁴¹ “Çdo kafshë që hiqet zvarrë përmbi tokë, është e papastër dhe të mos merret për ushqim. ⁴² Asnjë kafshë që hiqet zvarrë përmbi bark ose që ecën mbi katër ose më shumë këmbë ‑ që është zvarranik, mos e hani se është e papastër. ⁴³ Mos i fëlliqni shpirtrat tuaj, dhe mos prekni asgjë prej tyre, që të mos fëlliqeni! ⁴⁴ Unë jam Zoti, Hyji juaj! Shenjtërohuni që të jeni të shenjtë, sepse edhe unë jam i shenjtë. Mos i përdhosni shpirtrat tuaj me kurrfarë zvarraniku që hiqet barkas përmbi tokë. ⁴⁵ Unë jam Zoti që ju kam nxjerrë nga dheu i Egjiptit që të jem Hyji juaj: jini të shenjtë, sepse edhe vetë jam i shenjtë”.

Përfundim

⁴⁶ Ky është ligj që ka të bëjë me frymorët, me shpendët e me çdo gjallesë që jeton në ujë ose hiqet zvarr mbi tokë, ⁴⁷ që ta dini dallimin ndërmjet të pastrës e të papastrës, që të dini cilën mund ta hani e cilën të mos e hani.

Kapitujt