Kapitujt

2 i Samuelit: 22. Psalmi i Davidit

22

¹ Davidi ia drejtoi Zotit fjalët e kësaj kënge ditën kur Zoti e shpëtoi nga duart e të gjithë armiqve të tij dhe nga dora e Saulit. ² Ai tha:

“Zoti është qeta ime, qyteza ime, shpëtimtari im!

³ Hyji im, shkëmbi im, në të cilin strehohem,

mburoja ime, shpëtimi im,

mburoja ime dhe strehimi im!

shpëtimtari im, ti më liron nga dhuna.

⁴ E thërras Zotin që është i denjë për çdo lëvdatë

dhe ai më shpëton prej armiqve të mi.

⁵ Më rrethuan valët e vdekjes,

më befasuan përrenj keqbërësish,

⁶ rashë në leqet e vdekjes.

⁷ Në ngushtimin tim e thirra Zotin,

klitha drejt Hyjit tim.

Prej Tempullit të vet e dëgjoi zërin tim,

dhe britma ime arriti në veshët e tij.

⁸ Toka u trand dhe u lëkund,

luajtën themelet e qiejve,

u tronditën sepse ai u hidhërua.

⁹ Nga vrima e hundëve tymi ngufoi,

nga goja zjarr e flakë buçiti,

prush i gjallë prej tij flakëroi!

¹⁰ I uli qiejt e zbriti,

nën këmbët e tija një re e murrme.

¹¹ Kaluar mbi kerubin fluturoi,

lundroi mbi krahët e erës.

¹² Si me vela nga errësira u mbështoll,

tenda e tij ‑ ujët e murrmë, re përmbi re!

¹³ Nga bredhja e shkëlqimit në praninë e tij

flakë prushi u ndez!

¹⁴ Nga qielli Zoti gjëmoi,

i Tejetlarti bëri t’i dëgjohet zëri!

¹⁵ I lëshoi shigjetat dhe i shpërndau armiqtë,

i lëshoi rrufetë dhe i tmerroi.

¹⁶ Atëherë u pa fundi i deteve,

jashtë dolën themelet e botës,

prej britmës së Zotit,

prej erës së frymës së zemërimit të tij.

¹⁷ Prej së larti çoi e më mori,

më nxori nga ujërat e mëdha.

¹⁸ Më shpëtoi nga armiku im tejet i fortë,

prej atyre që më urrejnë e që janë më të fortë se unë!

¹⁹ Më sulmuan në ditën kur isha ngushtë,

por Zoti më mori në mbrojtje.

²⁰ Ai më qiti në vendin e shpëtimit,

më shpëtoi sepse ai më ka për zemër.

²¹ Zoti më shpagoi sipas drejtësisë sime,

më shpërbleu sipas pastrisë së duarve të mia.

²² Sepse unë i ndoqa udhët e Zotit,

nuk u largova prej Hyjit tim.

²³ Para sysh i kam të gjitha rregulloret e tija,

dhe nuk iu shmanga urdhërimeve të tija.

²⁴ Jam i pastër para syve të tij,

sepse ruhem vazhdimisht prej mëkatit.

²⁵ Zoti më shpërbleu sipas drejtësisë sime,

sepse e pa pastrinë e duarve të mia.

²⁶ Me shenjtin je i shenjtë,

me të pafajshmin je i pafajshëm.

²⁷ Me të zgjedhurin ti je i zgjedhur

kurse dinakut kot ia shkon planet.

²⁸ Ti e shpëton popullin e përvuajtur,

kurse sytë e krenarëve i përul.

²⁹ Ti je dritëza ime, o Zot,

Hyji im i davarit errësirat e mia.

³⁰ Me ty do t’i sulmoj turmat e armiqve,

me ndihmën e Hyjit tim do t’i kapërcej muret.

³¹ Udha e Zotit është krejtësisht e pastër,

fjala e Zotit është e sprovuar me zjarr.

Është shqyt për të gjithë ata që shpresojnë në të.

³² Pse a ka ndonjë hyjni tjetër përveç Zotit?

A ka Qetë shpëtimi ndonjë tjetër përveç Hyjit tonë?

³³ Ai është Hyji që më ngjesh me fuqi,

e bën të sigurt udhën time.

³⁴ Të lehta m’i bën këmbët porsi të kaprollit,

ai më vendosi në lartësi të sigurta.

³⁵ Ai m’i ushtron duart për luftim,

e krahët e mi për të përdorur harkun e bronzit.

³⁶ Ti ma jep shqytin që më shpëton,

më madhëron kujdesi yt.

³⁷ Ti u jep guxim hapave të mi

më nuk më merren këmbët e mia.

³⁸ Në shpinë u rashë armiqve të mi dhe i zura,

prapa s’u ktheva derisa i shova.

³⁹ Përdhe i rrëzoj e më nuk mund të ngrihen,

bien përdhe, nën shqelma i vë.

⁴⁰ Me fuqi më ngjeshe për të luftuar,

nën mua i shtrove kundërshtarët e mi.

⁴¹ Të armiqve të mi shpinën ma tregon

urryesit e mi unë i shpartallova!

⁴² Lëshuan kushtrimin ‑ askush s’u vjen në ndihmë,

thërrasin në ndihmë Zotin ‑ ai nuk u përgjigjet.

⁴³ I ndrydha porsi pluhurin e dheut,

i shkela porsi llomin në rrugë.

⁴⁴ Ti më shpëtove nga kryengritja e popullit tim,

Krye më bëre mbi popujt paganë.

Më shërbeu populli që as nuk e njihja,

⁴⁵ bijve të huaj u duhet të më përkëdhelin,

posa e ndiejnë zërin tim, dëgjojnë me gatishmëri.

⁴⁶ Para meje të huajve ora u liget,

duke u dridhur dalin prej qytezave!

⁴⁷ Rroftë Zoti dhe qoftë bekuar Qeta e shpëtimit tim,

qoftë madhëruar Hyji, Shpëtimtari im!

⁴⁸ Hyji që ma mundëson të hakmerrem,

që i shtron popujt nën mua.

⁴⁹ Ti më shpëton nga armiqtë e mi,

ti më lartëson përmbi kundërshtarët e mi,

ti më liron prej njeriut të dhunshëm

⁵⁰ Prandaj, o Zot, do të të lëvdoj mes paganëve,

himne gëzimi do t’i këndoj Emrit tënd!

⁵¹ Zoti ia shumon fitoret mbretit të vet,

e përkrah Davidin, të shuguruarin e vet,

dhe pasardhësit e tij për amshim”.

Kapitujt