Kapitujt

1 i Mbretërve: 22. Akabi ndërmerr një fushatë kundër Ramotit të Galaadit

¹ Kaluan tre vjet pa luftë ndërmjet Sirisë e Izraelit. ² Të tretin vit zbriti Jozafati, mbreti i Judës, te mbreti i Izraelit. ³ Mbreti i Izraelit u tha shërbëtorëve të vet: “A nuk e dini se Ramoti i Galaadit është yni? E ne nuk bëmë asgjë për ta marrë prej dorës së mbretit të Sirisë”. ⁴ Atëherë i tha Jozafatit: “A do të vish me mua për të luftuar në Ramotin e Galaadit”? Jozafati iu përgjigj mbretit të Izraelit: ⁵ “Ç’do të ndodhë me mua, do të ndodhë me ty: populli im e populli yt janë një, kuajt e mi janë kuajt e tu”!

Profetët e rrejshëm parakallëzojnë sukses

Jozafati i tha mbretit të Izraelit: “Kërkoje mu sot fjalën e Zotit”!

⁶ Prandaj edhe i bashkoi mbreti i Izraelit profetët, rreth katërqind, e u tha: “A mund të shkoj të bëj luftë në Ramotin e Galaadit, apo të mos shkoj”? Ata iu përgjigjën: “Shko! Zoti e lëshon në dorën e mbretit”! ⁷ Por Jozafati pyeti: “A mos ka këtu edhe ndonjë profet tjetër të Zotit që ta pyesim”? ⁸ Mbreti i Izraelit iu përgjigj Jozafatit: “Është vetëm edhe një njeri, me anën e të cilit do të mund ta pyesnim Zotin, por unë atë nuk e duroj, sepse ai nuk më parakallëzon të mirën, por të keqen: është Mikeja, biri i Jemlës”. E Jozafati i tha: “Mos fol ashtu, o mbret”! ⁹ Kështu, pra, mbreti i Izraelit thirri një nëpunës e i tha: “Shpejto e bjere këtu Mikenë, birin e Jemlës”.

¹⁰ Mbreti i Izraelit dhe Jozafati, mbreti i Judës, rrinin secili në fronin e vet, të veshur me veshje mbretërore, në shesh afër hyrjes së qytetit të Samarisë dhe të gjithë profetët profetizonin para tyre. ¹¹ Sedecia, biri i Kanaanës, punoi për vete brirë hekuri e tha: “Kështu thotë Zoti: Me këta brirë do ta shporosh Sirinë derisa ta qesësh fare”. ¹² Po në këtë mënyrë profetizonin edhe të gjithë profetët e tjerë e thoshin: “Ngjitu në Ramotin e Galaadit e t’u priftë e mbara! Zoti do ta lëshojë në dorë të mbretit”.

Mikeja profet parakallëzon dështim

¹³ Lajmëtari që shkoi ta ftojë Mikenë, i tha: “Ja, fjalët e profetëve: të gjithë njëzëri i parakallëzojnë mbretit mirë. Tashti edhe fjala jote le të jetë e mirë dhe parakallëzo sukses”! ¹⁴ Por Mikeja iu përgjigj: “Pasha Zotin e gjallë, do të flas vetëm gjithçka të më thotë Zoti”!

¹⁵ Erdhi, pra, te mbreti e mbreti i tha: “Mikè, a të shkojmë, a të mos shkojmë në Ramotin e Galaadit për të luftuar”? Ai iu përgjigj: “Shko e t’u priftë e mbara! Zoti do ta lëshojë në dorë të mbretit”! ¹⁶ Porse mbreti i tha: “Prapë e prapë po të përbej të mos më folësh tjetër përveç së vërtetës në emër të Zotit”.

¹⁷ Atëherë ai i tha:

“Po e shoh mbarë Izraelin

të shpërndarë nëpër male

porsi delet që s’kanë bari.

E Zoti thotë: ‘Këta njerëz nuk kanë prijës; secili le të kthehet në paqe në shtëpinë e vet”!

¹⁸ Prandaj edhe mbreti i Izraelit i tha Jozafatit: “A nuk të thashë se ky nuk ma parakallëzon të mirën, por gjithmonë të keqen”?

¹⁹ Mikeja shtoi: “Për këtë arsye dëgjo fjalën e Zotit: E kam parë Zotin ndenjur mbi fronin e vet dhe mbarë ushtria qiellore qëndronte në këmbë në të djathtë e në të majtë të tij. ²⁰ E Zoti foli: ‘Kush do ta ngashnjejë Akabin që të shkojë e të mbesë i vrarë në Ramotin e Galaadit’? Dikush fliste në një mënyrë e dikush në një tjetër. ²¹ Atëherë hyri një shpirt, qëndroi para Zotit e tha: ‘Unë do ta gënjej!’ E Zoti e pyeti: ‘Në ç’mënyrë’? ²² Ai tha: ‘Do të shkoj e do të bëhem shpirt gënjeshtari në gojën e të gjithë profetëve të tij.’ E Zoti i tha: ‘Do ta gënjesh e do t’ia dalësh! Shko e bëj ashtu’!

²³ Kështu, pra, Zoti e ka futur shpirtin rrenacak në gojën e të gjithë këtyre profetëve të tu, që janë këtu; por Zoti lidhur me ty lajmëron kob”.

²⁴ Atëherë u afrua Sedecia, biri i Kanaanës, dhe i ra Mikesë flakaresh e i tha: “Nga doli shpirti i Zotit prej meje për të folur me ty”? ²⁵ Mikeja iu përgjigj: “Do ta shohësh atë ditë, kur do të hysh nga një dhomë në tjetrën për t’u fshehur”! ²⁶ Foli mbreti i Izraelit: “Kape Mikenë dhe çoje te Amoni, kryetari i qytetit, dhe te Joasi, djali i mbretit ²⁷ dhe thuaju: ‘Kështu urdhëron mbreti: Futeni këtë njeri në burg dhe mbajeni vetëm me bukë e ujë sa t’i mbahet fryma derisa të kthehem unë shëndoshë e mirë’”. ²⁸ Mikeja tha: “Nëse ti do të kthehesh shëndoshë e mirë, atëherë Zoti nuk ka folur përmes meje.” E shtoi: “Dëgjoni, o popuj, të gjithë”!

Vdekja e Akabit në Ramot të Galaadit

²⁹ Shkuan, pra, mbreti i Izraelit dhe Jozafati, mbreti i Judës, në Ramotin e Galaadit. ³⁰ Mbreti i Izraelit i tha Jozafatit: “Për të hyrë në luftë vetë do t’i ndërroj petkat, kurse ti mos i ndërro petkat e tua”. Mbreti i Izraelit i ndërroi petkat e ra në luftë. ³¹ Mbreti i Sirisë u kishte dhënë këtë urdhër tridhjetë e dy prijësve të karrocave të luftës: “Mos sulmoni as të voglin as të madhin, por vetëm mbretin e Izraelit”. ³² Kur prijësit e karrocave të luftës e panë Jozafatin, e morën për mbretin e Izraelit dhe u versulën në luftë kundër tij. Jozafati bërtiti. ³³ Prijësit e karrocave të luftës e morën vesh se s’ishte mbreti i Izraelit, dhe u tërhoqën prej tij.

³⁴ Një njeri e tendosi harkun dhe pa shënuar e lëshoi shigjetën dhe i ra mbretit të Izraelit ndërmjet brezit e pancirit. Ai atëherë i tha karrocëtarit të vet: “Kthehu e më nxirr nga lufta se jam i plagosur rëndë”. ³⁵ Atë ditë lufta u ashpërsua shumë; megjithatë mbreti qëndronte në këmbë në karrocën e tij ballë për ballë me sirianët. Vdiq në mbrëmje. Prej plagës gjaku i ishte derdhur në karrocë. ³⁶ Në perëndimin e diellit nëpër mbarë ushtrinë u hap zëri: “Secili le të kthehet në qytetin e vet e në vendin e vet”!

³⁷ Mbreti, pra, vdiq dhe qe bartur në Samari. Mbretin e varrosën në Samari. ³⁸ Karrocën e tij e lanë në peshkoren e Samarisë dhe qentë e llapën gjakun e tij, po edhe laviret u lanë sipas fjalës së Zotit, që e kishte pasë thënë.

6. PAS VDEKJES SË AKABIT

Përfundimi i mbretërisë së Akabit

³⁹ Veprat e tjera të Akabit dhe gjithçka bëri ai, si dhe shtëpia prej fildishit, të gjitha qytetet që i ndërtoi, pse a nuk janë këto të gjitha të shkruara në Librin e Analeve të mbretërve të Izraelit? ⁴⁰ Akabi pushoi pranë të parëve të vet. Në vend të tij u bë mbret Ohozia, i biri.

Mbretërimi i Jozafatit në Jude /870‑848/

⁴¹ Kurse Jozafati, biri i Asës, u bë mbret i Judës në vitin e katërt të Akabit, mbretit të Izraelit. ⁴² Ishte tridhjetepesëvjeçar kur filloi të mbretërojë dhe mbretëroi në Jerusalem njëzet e pesë vjet. Nëna e tij quhej Azubë. Ishte bija e Selahut. ⁴³ Eci udhës së babait të vet, Asës, dhe nuk iu shmang asaj. Bëri çka ishte e drejtë para syve të Zotit. ⁴⁴ Megjithatë lartësirat nuk i zhduku; sepse populli gjithnjë flijonte dhe digjte kem në lartësira. ⁴⁵ Porse Jozafati bëri paqe me mbretërit e Izraelit.

⁴⁶ Veprat e tjera të Jozafatit dhe trimëritë si dhe luftërat që i bëri, a nuk janë këto të shkruara në Librin e Analeve të mbretërve të Judës?

⁴⁷ Ai i dëboi prej vendit edhe laviret e kushtuara që kishin mbetur në kohën e Asës, babait të tij. ⁴⁸ Asohere nuk kishte mbret në Edom, por qeveritar të mbretit. ⁴⁹ Mbreti Jozafat ndërtoi edhe flotën e Tarsit për të lundruar në Ofir e për të sjellë ar; por nuk shkuan, sepse u thyen në Asiongaber. ⁵⁰ Atëherë Okozia, biri i Akabit, i tha Jozafatit: “Le të shkojnë shërbëtorët e mi me shërbëtorët e tu në anije”, por Jozafati nuk deshi.

⁵¹ Jozafati pushoi me të parët e vet dhe qe varrosur me ta në Qytetin e Davidit, stërgjyshit të vet. Në vend të tij u bë mbret Jorami, i biri.

Mbreti Okozia i Izraelit /853‑852/ dhe Elia profet

⁵² Okozia, biri i Akabit, kishte filluar të mbretëronte në Samari mbi Izraelin në vitin e shtatëmbëdhjet të mbretërimit të Jozafatit, mbretit të Judës. Mbretëroi mbi Izrael dy vjet. ⁵³ Bëri të keqen ndër sytë e Zotit dhe eci udhës së babait të vet e të nënës së vet dhe udhës së Jeroboamit, birit të Nabatit, i cili e ngashnjeu Izraelin të mëkatonte. ⁵⁴ I shërbeu Baalit dhe e adhuronte. Kështu e hidhëroi Zotin, Hyjin e Izraelit, pikërisht siç kishte vepruar i ati i tij.

Kapitujt