Kapitujt

Fjalët e urta: 15. Përgjigjja e ëmbël e zbut hidhërimin,

¹ Përgjigjja e ëmbël e zbut hidhërimin,

fjala e rëndë ngreh zemërimin.

² Gjuha e të urtëve pikon dijen,

goja e të marrëve valon marrëzinë.

³ Sytë e Zotit janë në çdo vend:

i vrojtojnë të marrët e të urtët.

⁴ Gjuha e ëmbël është dru e jetës,

kurse e ashpra plagos shpirtin.

⁵ I pamendi e përqesh mësimin e t’et,

ndërsa kush i pranon qortimet, bëhet më i urtë.

⁶ Në shtëpinë e të urtit pasuri e madhe,

fryti i të patenzonit shkatërrimi.

⁷ Buzët e të urtëve mbjellin urtinë

zemra e të marrëve nuk do të jetë e drejtë.

⁸ Flitë e të patenzonëve i neveriten Zotit

kurse kushtet e të drejtëve i pëlqejnë Atij.

⁹ Zoti e urren sjelljen e të paudhit,

kurse e do atë që e ndjek drejtësinë.

¹⁰ Ndëshkim të rëndë ka kush e lë udhën e drejtë,

kush i urren qortimet, do të vdesë.

¹¹ Nëntoka dhe Humnera janë para Zotit:

aq më tepër zemra e bijve të njerëzve!

¹² Përqeshësi nuk e do atë që e qorton,

ai nuk shkon me të urtët.

¹³ Zemra e gëzuar e kthjell fytyrën,

kurse në hidhërim të zemrës shpirti ligështohet.

¹⁴ Zemra e të urtit kërkon mësimin,

kurse goja e të marrit ushqehet me marrëzirë.

¹⁵ Të gjitha ditët e të mjeruarit janë të këqija,

zemërhareshmi vazhdimisht ka gosti.

¹⁶ Më shumë vlen pakica me frikën e Zotit,

se visare të mëdha e me to shqetësimi.

¹⁷ Më mirë një lëng barishtesh me dashuri,

se mish viçi të majmë me urrejtje.

¹⁸ Idhnaku shkakton grindje,

kurse njeriu i durueshëm i zbut ato.

¹⁹ Udha e përtacit si gardh ferrash,

kurse udha e të drejtëve e sheshuar.

²⁰ Djali i urtë e gëzon babain,

njeriu i marrë e përbuz nënën e vet.

²¹ Për të pamendin marrëzira është gëzim,

kurse njeriu i mençur ecën drejt udhës së vet.

²² Ku s’ka këshill, shkojnë kotsynimet,

sendërtohen ku ka këshilltarë mjaft.

²³ Njeriu i gëzohet përgjigjes së gojës së vet,

e fjala me kohë e me vend sa e mirë që është!

²⁴ Njeriun e mençur udha e jetës e shpie përpjetë,

që t’i shmanget Nëntokës që është poshtë.

²⁵ Zoti do ta rrënojë shtëpinë e krenarëve,

kurse do t’i bëjë të fortë kufijtë e vejushës.

²⁶ Mendimet e këqija i neveriten Zotit,

kurse fjala e pastër është shumë e bekuar.

²⁷ Shkatërron shtëpinë e vet kush jepet pas lakmimit,

kurse do të jetojë ai që i urren ryshfetet.

²⁸ Mendja e të drejtit mendon njëherë e

atëherë përgjigjet,

kurse goja e të paudhëve bumullon me të këqija.

²⁹ Zoti është larg nga të pashpirtët,

kurse lutjet e të drejtëve i dëgjon.

³⁰ Drita e syve gëzon shpirtin,

zëri i mirë i maj eshtrat.

³¹ Veshi që i dëgjon qortimet e jetës

qëndron në mes të urtëve.

³² Kush i shmanget disiplinës, e urren jetën e vet,

kurse ai që i pranon qortimet, fiton maturinë.

³³ Frika e Zotit mësim urtësie

edhe lavdisë i prin përvujtëria.

Kapitujt