Kapitujt

Fjalët e urta: 16. Njeriut i takon të përgatitet,

¹ Njeriut i takon të përgatitet,

por përgjigjen e gjuhës e jep Zoti.

² Të gjitha udhët e njeriut janë të pastërta në sy të tij,

porse Zoti i shqyrton shpirtrat.

³ Porositja Zotit veprat e tua,

synimet e tua do të sendërtohen.

⁴ Zoti ka krijuar gjithçka me një qëllim

deri edhe të patenzonin për ditën e zezë.

⁵ Çdo krenar i neveritet Zotit,

heret ose vonë e s’do të mbetet pa ndëshkim.

⁶ Me mëshirë e me besnikëri pastrohet paudhësia,

e me frikën e Zotit i shmangemi të keqes.

⁷ Kur Zotit t’i pëlqejnë sjelljet e njeriut,

i pajton me të deri edhe armiqtë e tij.

⁸ Më e mirë është pakica me drejtësi,

se fitesat e mëdha pa drejtësi.

⁹ Zemra e njeriut e kërkon udhën e vet,

por i takon Zotit t’ia drejtojë hapat.

¹⁰ Vendimi i Zotit në buzë të mbretit,

në vendimin gjykues goja e tij s’do të gabojë.

¹¹ Masat e peshoret të drejta janë të Zotit,

po edhe të gjithë gurët janë vepër e tij.

¹² Puna e keqe u iritet mbretërve,

sepse me drejtësi forcohet froni.

¹³ Buzët e drejta fitojnë përkrahjen e mbretit,

kush flet të drejtën do të duhet.

¹⁴ Zemërim i mbretit është lajmëtari i vdekjes,

por njeriu i mençur e lehtëson.

¹⁵Në fytyrën e kthjellët të mbretit është jeta,

siç është shiu me kohë përkrahja e tij.

¹⁶ Oh sa më mirë është të fitojë njeriu

urtësinë sesa arin,

të fitojë mençurinë është më e çmueshme se argjendi.

¹⁷ Udha e të drejtëve është t’i shmangen të keqes,

kush do ta mbrojë jetën e vet ka kujdes sjelljen.

¹⁸ Para rrënimit ecën krenaria,

para shkatërrimit mendja e madhe.

¹⁹ Më mirë të jetë njeriu i përvuajtur me të butët

se të ndajë pre me krenarët.

²⁰ Kush është i kujdesshëm në fjalë, do të gjejë të mira

dhe ai, që shpreson në Zotin, është i lum.

²¹ Kush është mendjemprehtë, do të quhet i mençur,

dhe buzët fjalëmbla e shtojnë urtinë.

²² Urtia është krua jete për atë që e ka,

ndëshkimi i të marrëve marrëzira.

²³ Zemra e të urtit e mëson gojën e tij:

dhe buzëve të tija ua shton urtinë.

²⁴ Fjalët e ëmbla janë hoje mjalti,

kënaqësi e shpirtit e shëndet eshtrash.

²⁵ Ka udhë që njeriut i duket e drejtë,

por në fund shpie në vdekje.

²⁶ Uria e bën punëtorin të punojë:

është goja e tij që e shtyn.

²⁷ I pafytyri bën veç keq,

në buzët e tija veç zjarr e shkëndi.

²⁸ Njeriu i pacipë shkakton grindje,

shpifësi ndan familjet.

²⁹ Njeriu i keq e ngashnjen mikun e vet

dhe e udhëheq udhës jo të mirë.

³⁰ Kush mbyll sytë përsiat gënjimin,

kur i mbyll buzët e ka sendërtuar të keqen.

³¹ Flokët e zbardhur janë kurorë lavdie:

gjenden në udhën e drejtësisë.

³² Më i mirë është njeriu i durueshëm se trimi i fortë,

dhe ai që zotëron vetveten se ai që pushton qytete.

³³ Shorti hidhet në palën e petkut,

por ç’do të ndodhë vjen prej Zotit.

Kapitujt