Kapitujt

Amosi: 6. Kundër sigurisë së rreme të të mëdhenjve

¹ Vaj për ata që janë të qetë në Sion,

që janë të sigurt në mal të Samarisë,

që janë paria e më të parit komb,

kah të cilët shkon shtëpia e Izraelit!

² Kaloni në Kalane e shikoni,

prej andej shkoni në Ematin e madh,

zbritni pastaj në Get të palestinëve.

A më të mirë se këto mbretëri ju jeni?

Vendi i tyre më i madh se i juaji?

³ Të shtyni mendoni Ditën e mjerimit

e afroni mbretërinë e dhunës!

⁴ Fjetur në shtretër asht elefanti,

sa gjerë gjatë të shtrirë në shtroja të veta,

hanë qengjat e njomë të grigjës

e viça të zgjedhur të lorisë;

⁵ me psalter të përcjellë këndojnë,

shpikin vegla muzikore

si Davidi,

⁶ e pinë verë me gota të mëdha

e lyhen me vajëra të zgjedhur

e për rrënimin e Jozefit

nuk kujdesohen!

⁷ Prandaj tani në mërgim do të shkojnë,

mu në krye të t’gjithë mërgimtarëve,

do të pushojë shoqëria e të shfrenuarve!

Ndëshkimi do të jetë i tmerrshëm

⁸ Me kokë të vet u përbe Zoti Hyj!

‑ është fjalë e Zotit Hyj të Ushtrive:

“E urrej krenarinë e Jakobit,

i urrej pallatet e tij,

do të dorëzoj qytetin me çka ka.

⁹ Nëse do të shpëtojnë dhjetë vetë në një shtëpi,

edhe ata do të vdesin.

¹⁰ Do ta marrë i afërmi i vet

për t’i qitur jashtë eshtrat nga shtëpia

e do t’i djegë.

Do t’i thotë atij në fund të shtëpisë:

“A ka më ndonjë te ti?”

Ai do të përgjigjet: “Nuk ka më!”

Ky do të shtojë: “Hesht!”

S’mbeti kush të kujtojë emrin e Zotit!

¹¹ Ja, Zoti po urdhëron,

shtëpinë e madhe rrënojë do ta bëj

shtëpinë e vogël do ta kthej në thërrime.

¹² A vrapojnë, vallë, qetës kuajt,

a lëvrohet deti me qe,

që ju të drejtën e kthyet në helm

e frytin e drejtësisë në mendër?

¹³ Ata gëzohen për Lodabarin

e thonë: “Karnaimin a s’e morëm

s’e pushtuam me forcën tonë!”

¹⁴ “Ja, pra, populli i Izraelit,

unë do të ngre kundër jush

‑ thotë Zoti, Hyji i Ushtrive ‑

një popull,

e do t’ju shtypin që nga hyrja e Ematit

deri në përroin e Arabës!”

Kapitujt