Kapitujt

Marku: 16. Ngjallja e Jezusit

¹ Kur kaloi e shtuna, Maria Magdalenë dhe Maria e Jakobit e Saloma blenë erëra të mira për të shkuar ta përerojnë Jezusin. ² Të parën ditë pas të shtunës, në mëngjes, shumë herët, në të lindur të diellit, erdhën te varri.

³ I thoshin shoqja ‑ shoqes: “Kush do të na e rrokullisë gurin prej grykës së varrit?” ⁴ Shikuan, dhe ja, guri ishte i rrokullisur. Ishte, vërtet i madh fort! ⁵ Ato hynë në varr e panë një djalosh ndenjur në anë të djathtë, të veshur me petk të bardhë, e u trembën. ⁶ Por ai u tha:

“Ju mos u trembni! Ju kërkoni Jezusin prej Nazaretit, të Kryqëzuarin. Ai u ngjall, nuk është këtu! Qe vendi ku e patën vënë. ⁷ Shkoni dhe thuajuni nxënësve të tij ‑ veçanërisht Pjetrit: Po shkon para jush në Galile, atje do ta shihni, siç ju pati thënë:”

⁸ Ato dolën dhe ikën nga varri, sepse i kapi frikë e madhe dhe tmerr. S’i treguan askujt asgjë, sepse kishin frikë...

Përfundimi i gjatë i Markut Shfaqja e Jezusit Marisë Magdalenë

(Mt 28, 9‑10; Gjn 20, 11‑18)

⁹ Si u ngjall, pra, Jezusi, herët në mëngjes, të parën ditë të javës, më së pari iu dëftua Marisë Magdalenë, prej së cilës pati dëbuar shtatë shpirtra të ndytë. ¹⁰ Ajo shkoi e u tregoi atyre që kishin qenë me të, që tani ishin në zi dhe e qanin. ¹¹ Kur ata dëgjuan se është gjallë dhe se kjo e kishte parë, nuk i besuan.

Jezusi u dëftohet dy nxënësve

(Lk 24, 13‑35)

¹² Pastaj Jezusi iu dëftua në një trajtë tjetër, udhës, dy prej nxënësve që po shkonin në fshat. ¹³ Ata u kthyen e u treguan të tjerëve. As këtyre nuk u besuan.

Dërgimi i nxënësve

(Mt 28, 16‑20; Lk 24, 36‑49; Gjn 20, 19‑23; Vap 1, 6‑8)

¹⁴ Në fund iu dëftua të Njëmbëdhjetëve ndërkohë që po ndodheshin në tryezë. I qortoi për pabesimin e tyre dhe për ngurtësinë e zemrës, pse s’u besuan atyre që e kishin parë të ngjallur prej së vdekuri. ¹⁵ Dhe u tha:

“Dilni në mbarë botën e predikojani Ungjillin të gjithë njerëzve. ¹⁶ Kush do të besojë e do të pagëzohet, do të shëlbohet, ndërsa kush s’do të besojë, do të dënohet.

¹⁷ Shenjat që do t’i përcjellin ata që do të besojnë, janë këto: në emër tim do t’i dëbojnë djajtë, do të flasin gjuhë të reja; ¹⁸ [në duar] do t’i marrin gjarpërinjtë e, nëse do të pijnë ndonjë gjë që sjell vdekjen, nuk do t’u bëjë keq. Do t’i vënë duart mbi të sëmurë, e këta do të shërohen.”

Jezusi ngjitet në qiell

(Lk 24, 50‑53; Vap 1, 9‑11)

¹⁹ Zotëria [Jezusi], pasi u tha kështu, u ngjit në qiell dhe rri në të djathtë të Hyjit. ²⁰ Kurse ata dolën e predikuan gjithkund. Zoti bashkëpunonte me ta dhe e përforconte Fjalën me mrekulli që e përcillnin.

Përfundimi i shkurtër i Markut

Ato e lajmëruan Pjetrin dhe shokët e tij menjëherë për gjithçka kishin qenë porositur. Pastaj edhe vetë Jezusi bëri që me anë të tyre të çohet predikimi i shenjtë dhe i paprishur i shëlbimit të amshuar prej Lindjes e deri në Perëndim.

Kapitujt