: 1. Dy udhët

¹ Lum njeriu që nuk i ndjek këshillat e keqbërësve,

që nuk qëndron në udhën e mëkatarëve

e nuk rri së bashku me përqeshës,

² por kënaqet në Ligjin e Zotit

dhe e kujton atë ditë e natë.

³ Ai është porsi pema e mbjellë në bregun e ujit që rrjedh,

e cila frytin e vet e jep në stinë

dhe gjethet kurrë s’i vyshken:

i ecën mbarë gjithçka të ndërmarrë.

⁴ Jo, kështu jo, s’do t’u ndodhë të paudhëve,

por ata janë porsi byku që shpërndan era.

⁵ Prandaj të paudhët s’do t’i bëjnë ballë gjyqit

as mëkatarët bashkimit të të drejtëve!

⁶ Sepse Zoti e di udhën e të drejtëve,

kurse udha e keqbërësve do të mbarojë.