: 2. Drama mesianike

¹ Përse paganët çohen peshë

e përse popujt bluajnë punë të kota?

² Mbretërit e tokës po ngrihen,

princat me përbetim çohen kundër Zotit e Mesisë së tij:

³ “Le t’i këputim vargjet e tyre,

le ta flakim prej nesh zgjedhën e tyre”!

⁴ Qeshet Ai që selinë e ka në qiell,

i Larti Zot i përqesh ata!

⁵ Pastaj u thotë në hidhërimin e vet,

me zemërimin e hidhërimit të vet i huton:

⁶ “Unë e kam shuguruar mbretin tim

mbi Sion, malin tim të shenjtë”!

⁷ Unë do ta shpall vendimin e Zotit.

Ai më tha: “Ti je im Bir,

unë sot të linda!

⁸ M’i kërko e unë për pronë do të t’i jap popujt,

nën sundimin tënd gjithçka përfshin toka.

⁹ Sundo mbi ta me skeptër hekuri

dhe do t’i thyesh porsi vegsha vorbëtari”!

¹⁰ E tanipra, merrni vesh, o mbretër,

mësoni ju që gjykoni dheun!

¹¹ Shërbejini Zotit me druajtje të madhe,

nënshtrojuni Atij me nderim e dridhje,

¹² bëni siç kërkon Ai që të mos hidhërohet

e të sharroni nga udha.

Papritmas flakë i ndizet zemërimi.

Lum zemra e atyre që shpresojnë në Të!