: 7. Lutja e të drejtit të përndjekur

¹ Ankim. I Davidit. E këndoi për nder të Zotit për shkak të fjalëve të Kus Beniaminasit.

² Ndore tënde, o Zot, Hyji im!

Më shpëto prej të gjithë salvuesve të mi e më liro

³ që të mos ma rrëmbejnë shpirtin porsi luani

që shqyen kur s’ka kush të shpëtojë!

⁴ Por, o Zot, Hyji im, nëse veprova kështu:

nëse gjendet padrejtësi në duart e mia,

⁵ nëse ia ktheva me të keqe bamirësit tim,

nëse e kurseva salvuesin e padrejtë,

⁶ më ndjektë armiku e më pushtoftë:

jetën time përdhe e shqelmoftë,

nderin tim pluhur e bëftë!

⁷ Ngrihu, o Zot, në zemërimin tënd,

ngrihu kundër tërbimit të armiqve të mi,

ngrihu, Hyji im, në gjyqin që caktove!

⁸ Le të të rrethojë kuvendi i popujve,

por ti prej së larti sillu kundër tij!

⁹ Zoti vendos mbi çështjet e popujve!

Më gjyko, o Zot, sipas drejtësisë sime,

dhe sipas pafajësisë sime.

¹⁰ Le të zhduket fajësia e mëkatarëve,

lart ngrite të drejtin, Hyji i drejtë,

që shqyrton zemrat e veshkat!

¹¹ Mburoja ime është në Hyjin

që i shpëton zemërdrejtët.

¹² Hyji është gjykatës i drejtë,

i fortë e që zemërohet çdo ditë.

¹³ Vallë, a s’do ta mprehë përsëri shpatën e vet,

s’do ta ngrehë harkun e s’do ta mbajë gati?

¹⁴ Gati i bëri armët vdekjeprurëse,

shigjetat e veta flakë i skuqi!

¹⁵ Ja, keqbërësi lindi padrejtësinë:

ngjizi shpirtligësinë e lindi tradhtinë.

¹⁶ Hapi gropën dhe e thelloi:

ai vetë bie në gropën që çel.

¹⁷ Shpirtligësia e tij do të bjerë mbi kokë të tij,

dhuna e tij do t’i bjerë në majë të kokës së tij!

¹⁸ E unë do ta lavdëroj Zotin, sepse është i drejtë,

lavde do t’i këndoj Emrit të të Lartit Zot.