: 12. Kundër botës gënjeshtare

¹ Mjeshtrit të korit. Në oktavë. Psalm. I Davidit.

² Më shpëto, o Zot, se e pati shenjti,

sepse ndër bijtë e njerëzve u pakësuan bësnikët!

³ Të gjithë po e gënjejnë të afërmin e vet:

flasin me buzë shtiracake, me zemër të paçiltër.

⁴ Thaji o Zot, të gjitha buzët shtiracake,

edhe gjuhën që flet fjalë të mëdha!

⁵ Ata thonë: “Fuqia jonë është gjuha,

buzët tona janë tonat!

Kush është zotëria ynë”?

⁶ “Për shkak të mjerimit të të varfërve,

për shkak të klithmës së të ndrydhurve

tani do të ngrihem ‑ thotë Zoti ‑

e do ta shpëtoj atë që e përbuzin”.

⁷ Fjalët e Zotit janë të pastra:

argjend i pastruar në zjarr, i ndarë nga balta,

i pastruar shtatë herë!

⁸ Por ti, o Zot na ruaj,

na mbro përherë prej kësaj breznie të mbrapshtë

⁹ e atëherë le të sillen rreth nesh keqbërësit,

le të rritet, në dashtë, fundërria e njerëzve!