Kapitujt

Habakuku: 2. i drejti do të jetojë në sajë të fesë së vet

2

¹ Do të qëndroj në rojën time,

do të ngjitem në majë të vrojtores,

do të vëzhgoj të shoh çfarë do të më thotë,

ç’do të më përgjigjet në ankimin tim.

² Zoti atëherë m’u përgjigj e më tha:

“Shkruaje vegimin,

gdhende përmbi rrasëza

që lexuesi ta lexojë rrjedhshëm.

³ Është vegim për kohë të caktuar,

kah përmbushja shkon, nuk gënjen;

nëse vonon, prite me shpresë,

se do të vijë e s’do të vonojë!

⁴ Sharron ai që i drejtë s’është në shpirt:

në sajë të fesë së vet jeton i drejti!

II. MALLKIMET KUNDËR SHTYPËSIT

Hyrje

⁵ Vërtet kamja e gënjen krenarinë

e në skaj ai kurrë s’ia del.

Fytin e vet si ferri e hap

e, si vdekja, që kurrë s’ngopet,

i bën të vetat të gjitha kombet,

i përmbledh të gjitha fiset.

⁶ Porse këta, a thua, të gjithë së bashku

s’do ta vënë në bisht të lahutës,

s’do ta bëjnë, vallë, përrallë për qesëndi?

E do t’i thonë:

Pesë nëmat I

“Mjerë kush mbledh çka s’është e tija

‑ deri kur? ‑

që ngarkon pengje mbi vete”!

⁷ Vallë, s’do të ngrihen, thua, papritmas

për të të ngrënë?

S’do të mëkojnë ata që të tundin

e s’do të bëhesh preja e tyre?!

⁸ Pasi ti plaçkite popuj shumë,

kush të mbesë prej popujve ty do të plaçkisë,

për gjak njerëzish e shtypje të vendit

të qyteteve e të banorëve të tyre!

II

⁹ Mjerë kush nxjerr fitim të padrejtë

për të zezën e shtëpisë së vet

që të endë lart çerdhen e vet,

për të shpëtuar nga mjerimi!

¹⁰ Sendërgjove turpin e shtëpisë sate

shumë popuj duke shkallmuar

e mëkatove kundër shpirtit tënd!

¹¹ Sepse guri prej murit do të thërrasë,

prej pullazit do t’i përgjigjet trau!

III

¹² Mjerë kush në gjak ndërton qytetin,

mbi fajësi e ngre kështjellën!

¹³ Pse a s’është kjo prej Zotit të Ushtrive

që popujt për zjarr të punojnë,

për asgjë të mundohen kombet?

¹⁴ Vërtet toka do të mbushet plot

me të njohurit e lavdisë së Zotit

si ujërat që e mbulojnë detin!

IV

¹⁵ Mjerë kush pijen i jep mikut të vet,

i qet helm edhe e deh

për t’ia parë lakuriqësinë!

¹⁶ Në vend të nderit do të të mbulojë turpi!

Pi, pra, ti, e zhveshu vetë!

Mbi ty do të bjerë kupa e së djathtës së Zotit,

nderin do ta mbulojë çnderimi!

¹⁷ Do të të kaplojë shkretimi i Libanit,

do të të tmerrojë mjerimi i kafshëve,

për gjak njerëzish e shtypje të vendit,

të qyteteve e të banorëve të tyre!

¹⁸ Ç’vlerë mund të ketë idhulli i gdhendur

që e thadroi mjeshtri i tij,

idhulli i shkrirë e profecia e rreme?

Shpresoi mjeshtri në mjeshtri të vet

dhe punoi idhuj të pagojë!

V

¹⁹ Mjerë ai që i thotë drurit: “Zgjohu”!

gurit të pagojë: “Çohu nga gjumi!”,

a thua i tilli mund të mësojë?

Vërtet i veshur është me ar e argjend!

por kurrfarë fryme jetëdhënëse në të s’ka!

²⁰ Kurse Zoti është në Tempullin e vet të shenjtë:

le të heshtë para tij mbarë toka!

Kapitujt