Kapitujt

Osea: 4. Prishja e gjithmbarshme

4

¹ “Dëgjojeni fjalën e Zotit,

bijtë e Izraelit,

sepse Zoti është në gjyq

me banorët e tokës:

Sepse mbaroi besa,

dashuri më s’ka,

përmbi tokë s’ka më njohje të Zotit!

² Mallkim e gënjeshtër,

vrasje, vjedhje

e pabesnikëri vërshuan

e gjaku gjakun e zë!

³ Këndej toka rënkon,

banorët e saj po meken

bashkë me egërsirat e malit,

me shpendët e qiellit,

do të cofin madje edhe peshqit e detit!

Kundër priftërinjve

⁴ Askush të mos paditë,

askush të mos kundërshtojë,

kundër teje, o prift,

e hodha padinë!

⁵ Ti po marrakotesh ditën,

natën po rrëzohet edhe profeti me ty:

nënën tënde do ta shfaros!

⁶ Populli im po mbaron prej padijeje.

Pse ti e përbuze dijen,

do të të përbuz për priftërinë time,

e pse e ke harruar Ligjin e Hyjit tënd,

bijtë e tu edhe unë do t’i harroj.

⁷ Aq sa janë kundër meje ‑ mëkatuan:

nderin e tyre, në çnderim do ta kthej!

⁸ Ushqehen me mëkat të popullit tim,

e për të mëkatuar shpirtin ua përkrahin.

⁹ Një fat do të kenë populli e prifti:

do ta paguajnë sjelljen e vet,

do të shpaguhen për veprat e veta!

¹⁰ Do të hanë, por nuk do të ngihen,

do të fëlligështojnë, por nuk do të shtohen,

sepse e lanë Zotin

duke mos e nderuar.

Nderimi i Izraelit është idhujtari e shfrenim

¹¹ Fëlligështia, vera e pija lënë pa mend.

¹² Një cungu druri i kërkon këshillë populli im,

por përgjigjen po m’ia kthen shkopi!

Ua mor mendtë shpirti i fëlligështisë,

e lënë Hyjin për të bërë lavirësi!

¹³ Mojeve të maleve po flijojnë,

majeve të kodrave kem djegin,

nën qarr e plep edhe tërbjesh,

sepse e mirë është hija e tyre!

Këndej lavire u bënë bijat tuaja,

rejat tuaja shkelin kurorën.

¹⁴ S’do t’ua ndëshkoj bijat për lavirësi,

as rejat tuaja nëse e shkelin kurorën,

pasi ata vetë po shkojnë me lavire

e bashkë me lavire në tempull po flijojnë:

prej të pamendëve populli sharron!

Qortim Judës e Izraelit

¹⁵ Nëse bën fëlligështi ti, o Izrael,

së paku Juda të mos mëkatojë!

Ruaj se shkoni në Galgalë,

mos u ngjitni në Betaven,

mos u përbeni me Zotin e gjallë!

¹⁶ Porsi lopa kryeneçe,

Izraeli kryeneç u bë.

A do të mund t’i kullotë Zoti

porsi qengjat në vend të pathurur?

¹⁷ Me idhuj u lidh Efraimi,

hiqu tij!

¹⁸ Kaloi në zdërhadhjet e tyre,

bëri fëlligështi e fëlligështi

por më shumë për vete bëri

turpësi e fëlligështi.

¹⁹ I mbart era mbi krahët e vet,

do të kenë turp për flitë e veta.

Kapitujt