Kapitujt

Gjoni: 15. Jezusi hardhia e vërtetë

15

¹ “Unë jam hardhia e vërtetë,

e im Atë është vreshtari.

² Çdo shermend në mua, që nuk jep fryt,

Ai e pret,

kurse secilin që jep fryt,

Ai e pastron,

që të japë më shumë fryt.

³ Tashmë ju jeni të pastruar

me anën e fjalës që ju thashë.

⁴ Banoni në mua sikurse edhe unë në ju.

Sikurse shermendi nuk mund të japë fryt

prej vetvetes,

i shkëputur prej hardhisë,

po ashtu as ju, nëse nuk mbeteni në mua.

⁵ Unë jam hardhia,

ju jeni shermendet.

Kush mbetet në mua e unë në të,

ai jep shumë fryt,

sepse pa mua s’mund të bëni asgjë.

⁶ Nëse ndokush nuk mbetet në mua,

hidhet jashtë porsi shermendi i prerë

e thahet.

Të tillët i bashkojnë, i qesin në zjarr e digjen.

⁷ Nëse mbeteni në mua,

dhe, nëse fjalët e mia qëndrojnë në ju,

kërkoni gjithçka të doni

dhe do t’ju jepet.

⁸ Me këtë gjë lavdërohet im Atë:

nëse jepni shumë fryt

e dëftoheni nxënës të mi.

⁹ Sikurse Ati më ka dashur mua,

ashtu edhe unë ju kam dashur ju.

Qëndroni në dashurinë time!

¹⁰ Nëse i mbani urdhërimet e mia,

do të qëndroni në dashurinë time,

sikurse edhe unë që i mbajta urdhërimet e Atit tim

dhe qëndroj në të.

¹¹ Jua thashë këto,

që gëzimi im të jetë në ju

e gëzimi juaj të jetë i plotë.

¹² Ky është urdhri im:

duajeni njëri‑tjetrin

sikurse unë ju desha ju!

¹³ Dashuria më e madhe që ndokush mund

të tregojë është:

të japë jetën e vet për miqtë e vet.

¹⁴ Ju jeni miqtë e mi

nëse bëni çka ju urdhëroj unë.

¹⁵ Nuk ju thërras më shërbëtorë,

sepse shërbëtori nuk di

çka bën zotëria i tij;

unë ju quajta miq,

sepse ju zbulova gjithçka

që dëgjova prej Atit tim.

¹⁶ Ju nuk më zgjodhët mua,

por unë ju zgjodha ju

dhe ju caktova

të shkoni e të jepni fryt

e fryti juaj të qëndrojë;

dhe që Ati t’ju japë

çkado të kërkoni në Emër tim.

¹⁷ Këtë gjë ju urdhëroj;

duajeni njëri‑tjetrin!”

Urrejtja e botës

¹⁸ “Nëse bota ju urren,

ta dini se para jush më urreu mua.

¹⁹ Po të ishit të botës,

bota do t’i donte të vetët,

e pasi nuk jeni të botës,

‑ pse unë ju zgjodha prej botës ‑

për këtë arsye bota ju urren.

²⁰ T’ju bjerë ndër mend fjala që ju thashë:

nuk është shërbëtori më i madh se zotëria i tij.

Nëse mua më salvuan

edhe ju do t’ju salvojnë;

nëse fjalën time e mbajtën,

edhe tuajën do ta mbajnë.

²¹ E të gjitha këto do t’i bëjnë kundër jush

për shkak të emrit tim,

sepse nuk e njohin Atë, që më dërgoi.

²² Të mos kisha ardhur

e të mos u kisha folur,

nuk do të kishin mëkat,

prandaj tani nuk kanë arsyetim për fajin e vet.

²³ Kush më urren mua, urren edhe Atin tim.

²⁴ Po të mos kisha bërë ndër ta vepra,

që askush nuk i bëri,

mëkat nuk do të kishin,

kurse tani panë

e megjithatë, më urryen mua dhe Atin tim.

²⁵ Por kështu ndodh që të shkojë në vend fjala

e shkruar në Ligjin e tyre:

‘Më urrejnë pa farë arsyeje.’

²⁶ E kur të vijë Mbrojtësi,

të cilin do t’jua dërgoj prej Atit

‑ Shpirti i së Vërtetës, që rrjedh prej Atit ‑ Ai do të dëshmojë për mua.

²⁷ Por edhe ju gjithashtu do të dëshmoni për mua,

spese jeni me mua që në fillim.

Kapitujt