Kapitujt

Jeremia: 5. Shkaqet e pushtimit

5

¹ Enduni udhëve të Rusalemit,

vëreni mirë edhe shikoni,

kërkoni në sheshet e tij,

a mund ta gjeni një njeri të vetëm,

një njeri që e zbaton të drejtën,

që kërkon të jetë besnik,

vetë qytetin do ta fal.

² Por edhe “Pasha Zotin” kur thonë,

është e sigurt se betohen në rrenë.

³ Sytë e tu, Zot, a s’kërkojnë besën?

ti i godite e ata s’ndiejnë dhimbje,

i ndrydhe, por nuk nxënë mend:

fytyra e tyre më e fortë se shkëmbi,

s’duan të kthehen.

⁴ Unë mendoja: ‘Vetëm vegjëlia marrëzisht vepron

pse s’e njeh udhën e Zotit,

s’e di të drejtën e Hyjit të vet.

⁵ Do të shkoj, pra, të takoj bujarët,

do të flas me ta,

ata e njohin udhën e Zotit,

e dinë të drejtën e Hyjit të vet.’

Oh mjerim! Edhe këta e kanë thyer zgjedhën,

këputur i kishin të gjitha lozet.

⁶ Ja pse i sulmon nga pylli luani,

emnesë në ta bën bisha e malit,

në pritë qyteteve u rri leopardi:

kush del jashtë copë e grimë do të bëhet,

sepse të shumta janë mëkatet e tyre,

janë të shumta kryengritjet e tyre!

⁷ E si mund të kem unë dhimbje për ty?

Bijtë e tu më kanë braktisur,

përbetohen në zota që s’janë.

Unë i ngija,

e ata më shkelnin besnikërinë,

grumbull shkonin në shtëpi të lavires.

⁸ Kuaj të majmë janë, hamshorë të

të ndezur,

hingëllojnë pas gruas së të afërmit.

⁹ A thua të tillët s’do t’i godas

‑ është fjala e Zotit ‑

mbi njerëz të tillë nuk do të hakmerrem?

¹⁰ Kërceni mbi mure të tij, shkatërrojeni,

por krejtësisht veç mos e zhdukni!

këputni shermendet e tij,

se s’janë të Zotit!

¹¹ Se më tradhtuan me pabesi

shtëpia e Izraelit dhe e Judës,

‑ është fjala e Zotit.

¹² Mohuan Zotin,

thanë: ‘Nuk është!

Asnjë e keqe s’do të na gjejë,

shpatë, uri s’kemi për të parë!

^13a Profetët janë porsi era,

përgjigje nuk ka ndër ta!’

^14a Prandaj kështu thotë Zoti,

Hyji i Ushtrive:

^13b Ja se çka do t’ju ndodhë

¹⁴ pse keni folur kështu:

në zjarr do t’i kthej fjalët e mia

në gojën tënde

e këtë popull në dru

që ta përpijë zjarri.

¹⁵ Ja, unë do ta sjell kundër jush

një popull prej së largu,

o shtëpia e Izraelit

‑ thotë Zoti ‑

një popull të pamposhtshëm,

një popull të lashtë,

popull, që s’do t’ia njohësh gjuhën,

që s’do të kuptosh se çka të thotë.

¹⁶ Kukurra e tij varr i hapur,

të gjithë janë trima të zgjedhur.

¹⁷ Ai do t’i hajë të korrat e tua e bukën tënde,

do t’i përpijë bijtë e bijat e tua,

do t’i hajë grigjat e tua e lorinë tënde,

do ta hajë vreshtin tënd e fiqtë e tu,

rrafsh do t’i bëjë kalatë e tua,

në të cilat mbështetej shpresa jote.

Dy shtojca

¹⁸ Megjithëkëtë, unë as atëherë

‑ thotë Zoti ‑

krejtësisht nuk do të të zhduk.

¹⁹ E nëse do të thoni: “Pse na i bëri Zoti, Hyji ynë, të gjitha këto?”, thuaju: “Siç më latë mua e u shërbyet hyjnive të huaja në vendin tuaj, po ashtu do t’u shërbeni të huajve në një vend që s’është juaji.”

Me rastin e një urie /?/

²⁰ Lajmërojani këtë gjë shtëpisë së Jakobit

dhe shpalleni këtë në Judë:

²¹ “Dëgjo, o popull i marrë e i pamend:

‑ sytë i kanë, por nuk shohin,

veshët i kanë, por nuk dëgjojnë!

²² Vallë, a mua nuk do të më druani

‑ është fjala e Zotit ‑

a s’do të dridheni para fytyrës sime?

Unë që ia vura për pritë, rërën detit

kufi të përhershëm që s’do ta kalojë.

Ai valëzon, por s’ka fuqi, gjëmojnë,

valët e tij, por s’do ta kalojnë.

²³ Zemër tekanjoz e kryengritës është ky popull,

ata prej meje u larguan e shkuan

²⁴ e as ndër mend nuk u shkoi të thonë:

“Le ta druajmë Zotin, Hyjin tonë,

që na e dhuron shiun me kohë

të vjeshtës e të pranverës;

që na i ruan javët

e caktuara për korrje.”

²⁵ Fajet tuaja e çrregulluan këtë rend,

mëkatet tuaja jua humbën mirëqenien.

Rimerret tema

²⁶ Po, në popullin tim ka njerëz të paudhë,

që struken në pritë porsi gjuetarët,

që vënë leqe për të kapur njerëz.

²⁷ Si flanikthi joshës plot me zogj,

shtëpitë e tyre janë plot dredhi,

këndej u bënë të mëdhenj e të pasur,

²⁸ u majën e u dhjamosën:

i kapërcyen kufijtë e së keqes:

çështjet e drejta nuk i mbrojnë,

çështjen e bonjakut që të jenë të lumë,

nuk e mbrojnë të drejtën e të varfërve.

²⁹ Vallë, a s’do t’i ndëshkoj këto faje

‑ është fjala e Zotit ‑

ose mbi njerëz të tillë

a thua s’do të hakmerrem?

³⁰ Gjëra të tmerrshme e të frikshme

po ngjajnë në këtë vend:

³¹ profetët profetizojnë rrena

e priftërinjtë po i durtrokasin

e popullit tim kjo po i pëlqen.

Po ç’do të bëni kur të vijë fundi?

Kapitujt