Kapitujt

Jeremia: 21. Përgjigjja të dërguarve të Sedecisë

¹ Fjala që Zoti ia drejtoi Jeremisë, kur mbreti Sedeci i dërgoi tek ai Fasurin, birin e Malkisë, e priftin Sofoni, birin e Maasisë, me këto fjalë: ² “Pyete për ne Zotin, sepse Nabukodonozori, mbreti i Babilonit, po lufton kundër nesh; se ndoshta Zoti bën në të mirën tonë ndonjë nga mrekullitë e shumta të tij, kështu që Nabukodonozori të largohet prej nesh.” ³ Jeremia u përgjigj: “Kështu thuajini Sedecisë: ⁴ Kështu thotë Zoti, Hyji i Izraelit: Ja, unë do t’i kthej armët e luftës, që i keni në duart tuaja e me të cilat po luftoni kundër mbretit të Babilonit e kaldenjve që po ju mbajnë në rrethim përjashta muresh; unë do t’i bashkoj në mes të këtij qyteti. ⁵ Unë vetë do të luftoj kundër jush me dorë të shtrirë e me krah të fuqishëm, me zemërim, zemërim e me hidhërim të madh ⁶ dhe do t’i godas banorët e këtij qyteti ‑ njerëz e kafshë: me murtajë të tmerrshme. Ata do të vdesin! ⁷ E pastaj ‑ është fjala e Zotit ‑ unë do ta dorëzoj Sedecinë, mbretin e Judës, shërbëtorët e tij dhe popullin e tij, që të kenë shpëtuar në këtë qytet nga murtaja, shpata e uria, në dorë të Nabukodonozorit, mbretit të Babilonisë, e në duar të armiqve të tyre që e kërkojnë jetën e tyre; ai do t’i godasë me teh të shpatës. S’do të ketë mëshirë, s’do të falë as s’do të ketë mëshirë!

⁸ E këtij populli thuaji: Kështu thotë Zoti: Ja, para jush po e vë udhën e jetës e udhën e vdekjes: ⁹ kush të qëndrojë në këtë qytet do të vdesë prej shpatës, urisë e murtajës; kurse ai që të dalë e të shkojë te kaldenjtë, që ju rrethojnë, do të jetojë, do ta mbajë veten për të lum se së paku e ka shpëtuar jetën. ¹⁰ Sepse e kam sjellë fytyrën time mbi këtë qytet për të keqen e tij e jo për të mirën ‑ është fjala e Zotit: unë do ta dorëzoj në duar të mbretit të Babilonit e ai do ta djegë”.

Kundër shtëpisë mbretërore

¹¹ Shtëpisë mbretërore të Judës:

Dëgjojeni fjalën e Zotit,

¹² shtëpia e Davidit! Kështu thotë Zoti:

Gjykoni me drejtësi për çdo mëngjes

e çlirojeni të ndrydhurin nga shfrytëzuesi,

përndryshe do të shpërthejë si zjarr zemërimi im,

flakë do të marrë e askush s’mund ta ndalë,

për shkak të fajësisë së veprave tuaja.

¹³ Ah, pritëm, banuesja e luginës,

qeta e rrafshit ‑ është fjala e Zotit ‑

ju që thoni: ‘Kush do të na pushtojë?

Kush guxon të hyjë në shtëpitë tona?’

¹⁴ Do t’ju ndëshkoj sipas frytit të veprave tuaja

‑ është fjala e Zotit ‑

Në pyll të saj zjarr do të ndez:

rreth e përqark gjithçka do të digjet!

Kapitujt