Kapitujt

Jeremia: 49. Profeci kundër Amonit

49

¹ Në lidhje me bijtë e Amonit, kështu thotë Zoti:

“Izraeli, vallë, a nuk paska djem,

a thua s’paska asnjë trash’gimtar?

Pse Milkomi e trashëgoi Gadin,

populli i tij banoi në qytete të tij?

² Ja, prandaj se po vijnë ditët

‑ është fjala e Zotit ‑

urratë e luft’s do të bëj të dëgjohen

mbi Rabanë e bijve të Amonit,

do të bëhet një grumbull gurësh

Bijat e saj me zjarr do të digjen,

atëherë Izraeli do t’i plaçkitë

ata që atë e plaçkitën

‑ është fjala e Zotit.

³ Ulërit, Hesebon, sepse Ari u rrafshua,

dhe u bë një grumbull gurësh;

vajtoni bijat e Rabës,

ngjeshuni në grathore, qani,

enduni rreth e rreth muresh,

se Milkomi po tretet në skllavëri,

priftërinjtë e tij së bashku me prijës.

⁴ Përse mburresh ti me vërritë?

Rrjedh begatshëm vërria jote,

bijë kryengritëse,

që shpreson në visaret e tua

e thua: ‘ Kush guxon të më sulmojë?’

⁵ Ja, unë po sjell tmerrin mbi ty

‑ thotë Zoti, Hyji i Ushtrive ‑

nga të gjithë që janë rreth teje,

do të shpërndaheni kah t’ju çojnë sytë,

s’do të ketë kush t’i bashkojë të ikurit!

⁶ Por, pas kësaj, do t’ia ndryshoj fatin Amonit”

‑ është fjala e Zotit.

Profeci kundër Edomit

⁷ Lidhur me Edomin.

Kështu thotë Zoti i Ushtrive:

“Vallë, a s’ka mbetur më urti në Teman?

Vallë, ndër të mençur a mungoi këshilla?

A thua dija e tyre u dëvar?

⁸ Ikni! Ktheni shpinën! Zbritni në greminë,

ore ju, banorë të Dedanit,

rrënimin e tij po e sjell mbi Ezaun,

është koha të më japë llogari.

⁹ Nëse do të të vijnë vjelësit e rrushit,

asnjë vile s’do ta lënë;

nëse do të të vijnë vjedhësit e natës,

do të vjedhin çka të duan.

¹⁰ Se jam unë që e shqyrtoj Ezaun,

ia zbuloj çdo skutë të fshehtë,

assesi nuk mund të fshihet!

Iu shua fara, iu zhdukën vëllezërit,

s’i mbet vëlla, fqinj që mund t’i thotë:

¹¹ “Mos u shqetëso për bonjakë të tu,

sepse unë ata i rris,

të vejat e tua

unë do të kujdesem për to!”

¹² Sepse kështu thotë Zoti: Ja, ata që nuk do të duhej ta pinin kupën, janë të dënuar ta pinë deri në fund. E ti të kalosh pa e pirë si të ishe i pafajshëm?! S’do të jesh i pafajshëm, por do ta pish deri në fund! ¹³ Po, unë po përbehem me vetvete ‑ është fjala e Zotit ‑ Bosra do të bëhet vend i shkretë, emnesë, shkretëtirë e mallkim dhe të gjithë qytetet që i përkasin do të bëhen një grumbull rrënojash të përhershme.”

¹⁴ Një lajm prej Zotit e mora,

kasneci u dërgua ndër popuj:

“Bashkohuni dhe ejani kundër saj!

Ngrihuni e bini në luftë!”

¹⁵ Dhe, ja, të vogël do të të bëj mes popujsh,

të përbuzur mes njerëzish.

¹⁶ Mendja e madhe jotja të tradhtoi,

krenaria e zemrës sate;

ti që banon në shpella të qetave,

ti që kapesh kreshtave të bjeshkëve,

edhe nëse e ngreh, si shqiponja, lart çerdhen tënde,

prej andej poshtë do të të plandos

‑ është fjala e Zotit.

¹⁷ Edomi do të shkatërrohet: kushdo të kalojë nëpër të, do të mbetet shtang nga habia dhe do të fërshëllejë mbi plagët e tij. ¹⁸ Sikurse qenë përmbysur Sodoma e Gomorra dhe qytetet fqinje ‑ është fjala e Zotit ‑ askush më në të s’do të banojë, asnjë bir njeriu në të s’do të strehohet.

¹⁹ Ja, porsi luani sulmon nga pylli i dendur i Jordanit

drejt vërrive përherë të gjelbërta,

po ashtu, në një të rrahur të qepallës,

do ta bëj të ikë larg prej tij,

do t’ia vë të parë të zgjedhurin tim.

E njëmend, kush mund të jetë i ngjashëm me mua?

Kush është i zoti mua të më padisë?

Cili bari mund të më bëjë ballë?

²⁰ Pra, dëgjojeni synimin e Zotit

që e ka në mend kundër Edomit,

e vendimet që i mori

kundër banorëve të Temanit:

rrëshqanë do t’i heqin edhe qengjat e grigjës,

për ta shkretë do të mbesin kullotat!

²¹ Nga rropama e rënies së tyre

do të trandet toka,

klithmat e tyre do të dëgjohen

der në Det të Kuq!

²² Ja, po ngjitet, fluturon si shqipja,

krahët e vet i shtrin mbi Bosrën;

atë ditë zemra e trimave të Edomit

do të jetë si zemra e gruas kur lind!

Profeci kundër qyteteve siriane

²³ Lidhur me Damaskun.

“U harbuan Emati e Arfadi,

se dëgjuan një kumt të zi.

U trazuan porsi deti, ngushtë janë,

assesi s’mund të gjejnë qetësi.

²⁴ U shkatërrua Damasku, mori arratinë;

tmerri e frika i pushtoi,

e shtrënguan ngushticë e dhimbje

porsi gruan kur lind fëmijë.

²⁵ Si të mos lihet qyteti i lavdishëm,

fortesa e haresë?

²⁶ Të rinjtë e tij në sheshe do të vriten,

të gjithë atë ditë do t’i vriten trimat

‑ është fjala e Zotit të Ushtrive.

²⁷ Mureve të Damaskut zjarr do t’u jap,

do t’i përpijë kullat e Benadadit.”

Profeci kundër fiseve arabe

²⁸ Kundër Cedarit e mbretërive të Asorit që i shpartalloi Nabukodonozori, mbreti i Babilonisë.

Kështu thotë Zoti:

“Në këmbë! Suluni kundër Cedarit!

Asgjësoni bijtë e Lindjes!

²⁹ Merruani çadrat edhe grigjat,

pëlhurat e çadrës me almiset e tyre;

le t’u merren gamilet e tyre

dhe le të klithet përmbi ta:

tmerr gjithkund përreth!

³⁰ Ikni! Zhdukuni me shpejtësi!

Fshehuni në gërrla,

ju që banoni Asorin

‑ thotë Zoti ‑

se mbreti i Babilonisë,

ai Nabukodonozori,

ka shestuar kundër jush një plan,

kundër jush vendim ka marrë:

³¹ “Në këmbë! Suluni kundër pop’llit të qetë,

që jeton në pakujdesi”

‑ është fjala e Zotit ‑

që s’ka derë as shula dere

e jeton krejt i vetmuar!

³² Pre do të jenë devet e tyre,

plaçkë delet e tyre të shumta!”

Do t’i tres në çdo anë,

ata njerëz me tëmtha të rruar,

nga çdo anë do t’u sjell rrënimin

‑ është fjala e Zotit.

³³ Strofull çakejsh do të bëhet Asori,

një shkretëtirë e përhershme.

Askush më në të s’do të banojë,

bir njeriu në të s’do të strehohet.”

 

Profeci kundër Elamit

³⁴ Fjala e Zotit që i qe drejtuar profetit Jeremi kundër Elamit, në fillim të mbretërimit të Sedecisë, mbretit të Judës.

³⁵ “Kështu thotë Zoti i Ushtrive:

Ja, po e thyej harkun e Elamit,

fuqinë më të madhen të tijën,

³⁶ dhe do të sjell përmbi Elamin,

katër erërat nga katër anët e qiellit,

do t’i hedh në të gjitha këto erëra:

asnjë popull kund s’do të ketë,

ku të mos arrijnë të ikurit e Elamit!

³⁷ Elamitëve tmerrin do t’ua shtie

përballë armiqve të tyre,

përballë atyre që u kërkojnë jetën;

fatkeqësinë do ta çoj mbi ta:

zemërimit tim të ndezur flakë

‑ është fjala e Zotit ‑

përpas shpatën do t’ua çoj

derisa krejt t’i asgjësoj.

³⁸ Fronin tim në Elam do ta vë,

do të zhduk mbretër edhe princa

‑ është fjala e Zotit.

³⁹ Por dikur, në ditët e largëta,

do t’ia ndërroj fatin Elamit

‑ është fjala e Zotit.

Kapitujt